Ik ben Lieke Vaarwerk. Vanaf 2023 ben ik op de achtergrond betrokken bij Thanet en sinds het najaar van 2024 als bestuurslid.

Ik heb al sinds mijn tienerjaren psychisch klachten maar ben de laatste jaren -mede door Deep Brain Stimulation(DBS) die ik als experimentele behandeling heb gekregen- erg stabiel. Door mijn psychische klachten heb ik lange tijd met suïcidale gedachten en neigingen geworsteld; dit was het gevolg van de invloed van mijn klachten op mijn leven; zowel het dagelijks leven als de meer lange termijn. Tijdens behandelingen was het bespreken van gedachten over verlangen naar de dood vaak erg lastig, terwijl ik later heb gemerkt dat het zoveel kan helpen als je er wél woorden aan mag geven. Ik had het geluk dat ik uiteindelijk de juiste hulpverleners heb gevonden, en de DBS heb gekregen. Dit heeft er o.a. toe geleid dat ik weer ruimte en tijd heb om met andere dingen bezig te zijn, en niet alleen maar met ‘overleven’. Ik kan nu ook de goede dingen in mijn leven zien en waarderen, terwijl dat jarenlang niet binnen kon komen.

Toen ik over de oprichting van ThaNet las, kreeg ik direct het gevoel ‘dit is écht belangrijk, hier wil ik iets voor doen’. Zelf ben ik inmiddels niet meer suïcidaal en daardoor kan ik er nu op een andere manier over (mee)denken dan toen ik er middenin zat.

Ik heb ondanks mijn klachten uiteindelijk mijn wetenschappelijke opleiding afgemaakt (BSc Geneeskunde, MSc Nutrition and Health), ook al is ook mijn studietijd en -keuze erg beïnvloed door mijn psychische klachten. In mijn rol bij ThaNet kan ik zowel mijn opleiding als mijn ervaring kan gebruiken, en dat vind ik erg fijn. Tijdens mijn opleiding heb ik ook stages gelopen in het ziekenhuis, en de zorg van die kant meegemaakt. Daarnaast heb ik veel geleerd over mijzelf in therapie en de hulpverlening jarenlang als patiënt ervaren. Ik wil deze ‘dubbele ervaring’ graag gebruiken om bij te dragen aan meer kennis en begrip bij hulpverleners/professionals en zo de zorg beter te maken.

Ik hoop door zelf openheid te geven en mijn ervaringen te delen te kunnen bijdragen aan meer kennis en begrip over (de invloed van) psychische problemen in het algemeen. En via die weg hopelijk ook aan het gevoel bij patiënten dat zij gehoord, begrepen en geholpen (kunnen) worden. Ik zou graag bereiken dat het gesprek over de wanhoop of een doodswens meer gevoerd kan en mág worden. Ook hoop ik dat mensen -zowel hulpverleners, als patiënten en naasten- gaan zien dat ook na jaren van wanhoop en ‘mislukte’ behandeling, er toch nog iets kan veranderen en bereikt kan worden. Hoewel ik niet genezen ben, voel ik me nu meer mens, en niet meer enkel ziekte of patiënt.

Elders op de website vertel ik uitgebreid mijn ervaringsverhaal, voor degenen die meer over mij willen weten.