Wat mij altijd opviel is dat er voor uitbehandelde mensen in de GGZ nauwelijks perspectief was, mensen werden met pappen en nathouden zo lang mogelijk in leven gehouden en hadden vaak tientallen jaren lang een ellendig leven zonder levenskwaliteit. 

En als mensen zeiden eigenlijk niet door te willen leven, was daar geen ruimte voor in de GGZ. Het onderwerp werd vaak angstvallig vermeden terwijl het mensen echt had kunnen steunen als ze het wel hadden kunnen bespreken, los van wat ze ermee willen. Ik vind dat de GGZ hier ernstig in te kort schiet en dat niet meer willen leven bespreekbaar moet zijn en dat voor uitbehandelde mensen zonder perspectief euthanasie een optie zou moeten zijn. 

Daarnaast denk ik dat het hebben van deze optie geruststellend kan werken en dat het er ook voor kan zorgen dat het aantal suïcides afneemt. 

Ik zet mij bij Thanet er dan ook voor in dat mensen die niet meer willen leven gehoord worden in de GGZ en dat euthanasie een optie is zodat mensen niet meer gedwongen worden om door te gaan met hopeloze levens zonder enige kwaliteit van leven.