Waar gaat dit artikel over? Het artikel, getiteld “Longitudinal course of suicidal ideation and predictors of its persistence – A NESDA study”, is gepubliceerd in het Journal of Affective Disorders in 2019. De eerste auteur is Liia Kivelä. Het onderzoek is uitgevoerd in Nederland en het artikel is gepubliceerd met de DOI: https://doi.org/10.1016/j.jad.2019.07.042.
Dit onderzoek richt zich op het longitudinale verloop van suïcidale ideeën en de voorspellers van hun aanhoudendheid. Het maakt gebruik van gegevens uit de Netherlands Study of Depression and Anxiety (NESDA). Uit de resultaten blijkt dat suïcidale ideeën in de loop van de tijd afnamen, waarbij de meeste symptoomverminderingen optraden in de eerste twee jaar van de follow-up. Belangrijke voorspellers van aanhoudende suïcidale ideeën waren ernstige slapeloosheid en hopeloosheid. Bovendien bleek hopeloosheid een significante mediator te zijn in de relatie tussen slapeloosheid en aanhoudende suïcidale ideeën.
Wat hebben Nederlandse hulpverleners hieraan? Dit artikel biedt Nederlandse hulpverleners waardevolle inzichten in de factoren die bijdragen aan de aanhoudendheid van suïcidale ideeën. Door te begrijpen welke factoren, zoals slapeloosheid en hopeloosheid, bijdragen aan de aanhoudendheid van deze gedachten, kunnen hulpverleners gerichtere interventies ontwikkelen en toepassen.
Het feit dat slapeloosheid een significante voorspeller is, suggereert dat het behandelen van slaapproblemen een belangrijk onderdeel kan zijn van de zorg voor patiënten met suïcidale ideeën. Daarnaast benadrukt de rol van hopeloosheid het belang van psychologische interventies gericht op het verbeteren van het toekomstperspectief en het verminderen van negatieve cognities.
Voor ThaNet, dat streeft naar verbetering van de euthanasiezorg in de Nederlandse geestelijke gezondheidszorg, biedt dit artikel concrete aanknopingspunten voor het ontwikkelen van preventieve maatregelen en behandelstrategieën voor mensen met een psychiatrische aandoening die suïcidale ideeën hebben. Het benadrukken van de behandeling van slapeloosheid en hopeloosheid kan bijdragen aan een vermindering van suïcidale ideeën en daarmee aan een verbetering van de zorg voor deze kwetsbare groep patiënten.
