Waar gaat dit artikel over?
Het artikel van Liia Kivelä en collega’s, getiteld “Longitudinal course of suicidal ideation and predictors of its persistence – A NESDA study”, uitgevoerd in Nederland en gepubliceerd in juli 2019, onderzoekt hoe suïcidale gedachten zich over tijd ontwikkelen en welke factoren bijdragen aan de persistentie ervan. Het maakt gebruik van gegevens van de “Netherlands Study of Depression and Anxiety” (NESDA). De belangrijkste bevindingen zijn dat suïcidale gedachten over het algemeen afnemen over tijd, maar dat ernstige slapeloosheid en hopeloosheid de kans op aanhoudende suïcidale gedachten vergroten. De studie is gepubliceerd met DOI: https://doi.org/10.1016/j.jad.2019.07.042.
Wat hebben Nederlandse hulpverleners hieraan?
Voor Nederlandse hulpverleners werpt dit onderzoek een nieuw licht op het begrijpen en behandelen van suïcidale gedachten bij patiënten. Het biedt handvatten om slapeloosheid en hopeloosheid te herkennen als belangrijke indicatoren voor het aanhouden van suïcidale gedachten. Dit is met name relevant voor hulpverleners binnen ThaNet, gezien hun focus op het verbeteren van euthanasiezorg bij psychiatrische aandoeningen. Door in te zetten op het behandelen van slapeloosheid en het verminderen van hopeloosheid, kunnen hulpverleners bijdragen aan een afname van suïcidale gedachten op de lange termijn. Dit ondersteunt het streven van ThaNet om de zorg rondom euthanasie binnen de GGZ te optimaliseren.
