Ik heb in mijn leven een zware periode meegemaakt waarin de gedachten aan zelfdoding een hoofdrol speelde. Het was een periode die bestond uit aanhoudende gedachten en aansluitend pogingen. Maar het was ook een periode die mij leidde naar mijn eigen ik, een periode van zelfontdekking en zelfontwikkeling. Een ontdekkingsreis die bestond uit de nodige ups en downs.

Een van de dingen die ik geleerd heb is dat het praten over de gedachte om uit het leven te stappen erg belangrijk is. Het heeft mij in mijn hoofd die ruimte gebracht die nodig was om de druk te verlagen. Ik zet mij dan ook in om mensen die met suïcidaliteit te maken hebben die ruimte te bieden. Daar hoort ook het in gesprek gaan over euthanasie bij. Door alleen al het in gesprek hierover aan te gaan laat je zien dat je de ander hoort en ziet. Het kan een verademing zijn voor iedere betrokkene. Of je zelf met deze gedachten rondloopt, iemand in je omgeving hebt die over euthanasie nadenkt of je behandelaar bent, het gesprek is zo enorm waardevol.

Ik hoop dat ik via Thanet een bijdrage kan leveren om euthanasie bespreekbaar te maken. Niet alleen in de GGZ maar ook in de samenleving.